In de vroege ochtend van zaterdag 16 januari 2021 liepen Peter Laagland en Vincent Laagland van de vaste wal naar het Rif en vanaf daar in hetzelfde tij via de Engelsmanplaat door naar Ameland. Zij liepen deze 28 km lange tocht in 6 uur. Deze tocht is in deze variant voor zover bekend nog niet eerder gelopen. Wel is op 23 april 2015 een vergelijkbare tocht gelopen, namelijk vanaf de Engelsmanplaat naar Ameland. Hieronder is het verslag van Peter te lezen dat ook hier gepubliceerd is.
Vannacht willen we van het Rif ten noorden van de Engelsmanplaat naar Ameland lopen. Dit keer heb ik mijn broer uitgenodigd om mee te lopen. We stappen om 2:50 het wad op. Het is rustig, nauwelijks wind en, in tegenstelling tot de weersverwachting, vriest het net niet. We starten nabij Wierum, want we moeten eerst nog naar het Rif toe lopen. We zijn niet de enigen die deze nacht lopen, want er staan twee paar voetsporen in het slik. De stappen zien er vers uit. Vermoedelijk van vogelwachters die met het tij van gisterenavond naar de Engelsmanplaat zijn gelopen.
In ons neopreen hebben we het met de wind in de rug lekker warm. Het zicht is goed en we kunnen eenvoudig koers houden met behulp van de vele lichten overal aan de horizon. Met name boeien, vuurtorens, boorplatformen, dorpen en havens zorgen voor erg veel lichtvervuiling dat reflecteert tegen het wolkendek. Echt donker is het dus niet, maar donker genoeg om te genieten van zeevonk. Bijzonder is het licht van de Brandaris dat met een vaste regelmaat over de wolken scheert, terwijl het lampje van de vuurtoren van Ameland nauwelijks opvalt. Wat het bijzonder maakt is dat de Brandaris vanaf hier helemaal niet zichtbaar is. Deze staat 55km verderop en bevindt zich achter de horizon.
Het wad staat tot voorbij de mosselbank onder water. Bij de passage van het Wierumerwad blijft het water tot onder ons middel. Later zal blijken dat we op de rest van de tocht, op de passage van de Noorderoerdbalg vlak voor Ameland na, geen noemenswaardige hoeveelheden water tegen zullen komen. We kunnen daarom de meeste stukken lekker doorlopen.
Aan de structuur van het zand is te zien dat het Rif op de plek waar we deze betreden recent nog onder water is gelopen. Het is in het donker even zoeken tot we een paar begroeide miniduintjes vinden. Om tijdens deze tocht ook de oversteek van de Engelsmanplaat naar Ameland te maken, maken we nog een ommetje langs de wadwachtpost de Kalkman, de kaap en de Hiezel. Bij het beklimmen van de Kalkman maken we de aanwezige vogelwachters per ongeluk wakker. Ons excuus daarvoor. Vincent had niet begrepen dat de vogelwachters daar zouden slapen.
Het Wierumerwad staat bij de tweede passage op de terugweg inmiddels droog. Het is zo stil op het wad dat we nabij Wierum de kerkklok 6 uur horen slaan. De etappe parallel aan de kust van Wierum richting de oversteek naar Ameland is goed te doen. Er zitten natte, slikkige en stevige stukken wad tussen en daarbij enkele prielen.
De oversteek naar Ameland gaat ons eenvoudig af. Het begint inmiddels te schemeren en vlak voor Ameland komt de zon verscholen achter de wolken op. Hoewel het opkomende water al stevig door de geulen stroomt, loopt het wad nog maar rustig onder water. Vanaf het Oerdblinkert blikken we terug op het wad en zien in de verte de schim van de wadwachtpost de Kalkman waar we eerder deze ochtend nog op stonden.
Hier is een overzicht te vinden van de gelopen tochten tussen Ameland en de Engelsmanplaat.